Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Το χαμόγελο είναι κάτι το φυσικό.


Δευτέρα, 12 Σεπτεμβρίου 2011

Το χαμόγελο είναι κάτι το φυσικό.

του Τσιαουσίδη Δημήτρη *
Να είσαι καλός και να χαμογελάς σε κάθε άνθρωπο που συναντάς.Ποτέ δεν ξέρεις τι περνά ο καθένας τους.Μπορεί το χαμόγελο σου να τόχουν πραγματικά ανάγκη.
Αυτά τα λόγια τα είδα πρόσφατα γραμμένα σε μια ιστοσελίδα… Τράβηξαν την προσοχή μου μεμιάς… Πόσο δίκιο έχει αυτός που πρωτοείπε αυτή την έκφραση!! Το χαμόγελο είναι κάτι το φυσικό, το αυθόρμητο και τόσο μα τόσο σπάνιοστις μέρες μας…
Οι άνθρωποι τριγύρω μας δύσκολα θα χαμογελάσουν σήμερα. Έχουν εγκλωβιστεί στα αρνητικά και άσχημα συναισθήματα. Όπου κι αν κοιτάξεις σίγουρα θα συναντήσεις κάποιον με το κεφάλι σκυφτό, να περπατά προβληματισμένος. Λίγο πιο πέρα θα δεις κάποιον άλλον εκνευρισμένο να φωνάζει στο κινητό του τηλέφωνο. Πιο πέρα θα δεις μια κοπέλα καθισμένη σε μια άκρη να κλαίει με λυγμούς.
Θα παρατηρήσεις τους οδηγούς των διερχόμενων αυτοκινήτων σε κάθε ευκαιρία να κορνάρουν και να βρίζουν με μίσος ο ένας τον άλλον, ουσιαστικά δίχως λόγο κι αιτία. Ξαφνικά το βλέμμα σου θα στραφεί σε δυο φίλες που περπατούν αμέριμνα και οι φωνές και τα γέλια τους θα πλημμυρίσουν όλο το χώρο. Κάθε ήχος από εκνευρισμό, φωνές, κλάμα και διαπληκτισμούς διαγράφεται μεμιάς. Πόσο υπέροχα ηχεί το γέλιο! Πόσο πολύ σου αλλάζει τη διάθεση στη στιγμή και κάνει κι εσένα να χαρείς και να χαμογελάσεις ευθύς!
Γιατί, λοιπόν, κάτι τόσο απλό που μας δίνει υπέρμετρη χαρά, εμείς αρνούμαστε πεισματικά να το βάλουμε στην καθημερινότητά μας; Γιατί να θέλουμε να εγκλωβιστούμε σε μια μίζερη και στενάχωρη ζωή; Γιατί το γέλιο πρέπει να αναγκαστικά να συνοδεύει μόνο τα καλά της ζωής μας; Γιατί να μην θεωρείτε σωστό να χαμογελάμε ακόμη κι όταν ανεβαίνουμε τον δικό μας Γολγοθα; Γιατί;
Ας τολμήσουμε λοιπόν, όλοι μαζί να ξυπνήσουμε αύριο και να χαμογελάσουμε κοιτώντας τον εαυτό μας στον καθρέφτη… Να πούμε στον συνάνθρωπό μας μια γλυκιά καλημέρα παρέα με ένα πλατύ χαμόγελο… Ακόμη και αργά το απόγευμα επι- στρέφοντας από τη δουλειά μας, ας μπούμε στο σπιτικό μας χαμογελώντας παρά την όποια κούραση νιώθουμε… Είμαι σίγουρος πως αυτό το μικρό κι αθώο χαμόγελο μας θα κάνει τη διαφορά…ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ!!!
*απο αρθρο στην εφημερίδα "ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΣ του ΘΕΡΜΑΙΚΟΥ" Σεπτέμβριος 2009