άρθρα αναγνωστών
Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012
Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012
«Χαράτσι» ακόμα και στην «τελευταία κατοικία»! («…ένθα απέδρα πάσα οδύνη, λύπη και στεναγμός»)
Τα στελέχη του εγχώριου «μνημονιακού μπλοκ» είναι ευφάνταστα. Στην αρχή επέβαλαν «χαράτσι» για την πρώτη, τη δεύτερη, την εξοχική κατοικία. Και τώρα εξαγγέλλουν «χαράτσι» και για την … «τελευταία κατοικία». Με τη μόνη διαφορά ότι στην πρώτη περίπτωση το «χαράτσι» το πληρώνει ο ίδιος ο πολίτης, ενώ στη δεύτερη – καθώς ο υπόχρεος θα βρίσκεται «εις τας αιωνίους μονάς» - ο ασφαλιστικός του φορέας.
Μικρή η διαφορά.
Μιλάμε για το πρόγραμμα «ΑΡΙΑΔΝΗ», που εξάγγειλε η Κυβέρνηση, σύμφωνα με το οποίο όλες οι μεταβολές στην προσωπική και οικογενειακή κατάσταση των πολιτών (γεννήσεις, γάμοι, σύμφωνα συμβίωσης, διαζύγια, θάνατοι) δε θα δηλώνονται μόνο στα Ληξιαρχεία των δήμων αλλά σε ΤΡΙΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ (συμβολαιογράφους) με αμοιβή 50,00 ευρώ (!!!) για κάθε δήλωση, η οποία σε περίπτωση γνωστοποίησης θανάτου θα καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τα ασφαλιστικά ταμεία – τα οποία καταρρέουν- , ενώ σε περίπτωση συμφώνου συμβίωσης δε θα υπάρχει οικονομική επιβάρυνση.
Οι μόνες περιπτώσεις για τις οποίες προβλέπεται επιβάρυνση του πολίτη είναι οι γνωστοποιήσεις γάμου και διαζυγίου.
Η δικαιολογία που ανερυθρίαστα προβάλλει η κυβέρνηση είναι ότι το κράτος «…θα αποκτήσει ένα μηχανισμό που θα υπηρετεί την κοινωνική δικαιοσύνη και δε θα επιτρέπει τη γέννηση παραβατικών συμπεριφορών» των πολιτών απέναντι στα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς «…το ανεπαρκές σύστημα μηχανογράφησης των ασφαλιστικών ταμείων και των ληξιαρχείων σε συνδυασμό με την αδυναμία ηλεκτρονικής διασύνδεσης και ανταλλαγής πληροφοριών καθιστούν το υπάρχον σύστημα αναποτελεσματικό δημιουργώντας έτσι πρόσφορο έδαφος για ανεξέλεγκτα φαινόμενα παραβατικότητας στην κοινωνική ασφάλιση….» εννοώντας ότι μερίδα πολιτών αποκρύπτει τέτοιες μεταβολές από τα ασφαλιστικά ταμεία για να εξακολουθεί να προσπορίζεται οικονομικά οφέλη,
Τα ευφάνταστα αυτά κυβερνητικά στελέχη αποκρύπτουν από την κοινή γνώμη δύο πράγματα ότι:
Α. Μόλις πριν τρία χρόνια - το 2009- το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης χρηματοδότησε με 42 εκατομμύρια ευρώ (!!!) την εταιρία «Κοινωνία της Πληροφορίας Α.Ε.» ώστε να δημιουργήσει υποδομή Εθνικού Ληξιαρχείου , δηλαδή ένα σύγχρονο και τεχνολογικά προηγμένο ληξιαρχείο όπου «θα καταγράφονται, θα μεταβάλλονται και θα παρακολουθούνται με σύγχρονο και συστηματικό τρόπο όλες οι νέες ληξιαρχικές πράξεις που δηλώνονται στα τοπικά Ληξιαρχεία καθώς και η πλειοψηφία των υφιστάμενων ληξιαρχικών πράξεων των ληξιαρχείων της χώρας» με στόχο τη δημιουργία ενός ενιαίου Μητρώου Πολιτών, το οποίο θα αποτελούσε τη βάση (εδώ είναι το ωραίο!!!) για περαιτέρω αξιοποίησή του από φορείς της Δημόσιας Διοίκησης- άρα και τα ασφαλιστικά ταμεία – γιατί θα έδιναν στους φορείς αυτούς τη δυνατότητα της « δ ι α λ ε ι τ ο υ ρ γ ι κ ό τ η τ α ς» !
Β. Η μεταβολή της προσωπικής και οικογενειακής κατάστασης των πολιτών αφενός αφορά τους ίδιους ατομικά , αφετέρου όμως αφορά τη δημόσια τάξη και το δημόσιο συμφέρον και δεν μπορεί να εκχωρείται στο σύνολό της ή μερικά με αμοιβή ή χωρίς σε τρίτους ιδιώτες, καθώς το τελευταίο συνιστά ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ τμήματος της κρατικής λειτουργίας , πολύ περισσότερο που το κόστος αυτό μετακυλίεται στις πλάτες των πολιτών ή των ασφαλιστικών ταμείων. Άλλωστε τα ληξιαρχικά γεγονότα, που καταχωρούνται στα ειδικά βιβλία, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία , τα βεβαιώνουν τα δικαστήρια της χώρας και δεν μπορούν να μεταβληθούν με την βούληση των ιδιωτών.
Γ. Το συνολικό αυτό κόστος με πρόχειρους υπολογισμούς ανέρχεται (110.000 θάνατοι, 60.000 γάμοι και 13.000 διαζύγια κατά μέσο όρο κάθε χρόνο) σε 9.150.000€ τον χρόνο. Ειδικότερα τα ασφαλιστικά ταμεία – που τελούν υπο κατάρρευση – θα επιβαρύνονται με (50Χ110.000=) 5,5 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο!
Είναι αδιάφορο πολιτικά σε ποιόν επαγγελματικό κλάδο ανατίθενται σήμερα αυτά τα καθήκοντα. Εκείνο που έχει πολιτική σημασία είναι – τη στιγμή που πριν τρία χρόνια το κράτος είχε διαθέσει 42 εκ. ευρώ για τον εκσυγχρονισμό, την ηλεκτρονική διασύνδεση και τη «διαλειτουργικότητα των ληξιαρχείων σε εθνικό επίπεδο - ότι αφενός ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ –έστω μερικά- μία δημόσια κρατική λειτουργία - και ότι αφετέρου το κόστος αυτής της ιδιωτικοποίησης (9,15 εκ. ευρώ το χρόνο κατά μέσο όρο) ΜΕΤΑΚΥΛΊΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΏΜΟΥΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΏΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΏΝ ΤΑΜΕΊΩΝ, .
Και αυτό συνιστά πολιτικό σκάνδαλο, το οποίο δεν πρέπει να ανεχθούμε!
MANOΛΗΣ ΛΑΜΤΖΙΔΗΣ
Δικηγόρος, μέλος του Δ.Σ. και πρ. Πρόεδρος του ΔΣΘ
m.lamtzidis@gmail.com
Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ.....(Δυστυχώς)......
Μιά ζωή καταιγίδα !! Δεκαετία του 50...δύστυχες εποχές...σκληρά χρόνια αξέχαστα !!!...Και πως να ξεχαστούν άραγε, η γύμνια...η ξυπολησιά...η ανυπαρξία φαγητού......Συνθήκες τριτοκοσμικές, όπου τα παιδιά πέθαιναν στους δρόμους...όπου τα σανατόρια δεν χωρούσαν άλλο κόσμο...Η φυματίωση θέριζε τον πληθυσμό...Ανυπαρξία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης...γυναίκες που αφήνανε την τελευταία τους πνοή στη γέννα...Τι να πρωτο-θυμηθείς αδελφέ μου...Στη Χαλκίδα που έζησα τα παιδικά μου χρόνια...πεντακόσιες μερίδες φαγητού...μοιράζονταν κάθε μέρα από φιλανθρωπικό σωματείο...Μία μερίδα ανά οικογένεια...μία φρατζόλα ψωμί...και ένα φρούτο για να ζήσουν 4-5 ή και περισσότερα άτομα...Εργάτες με τη θηλειά της ανέχειας στο λαιμό...δούλευαν "ήλιο με ήλιο" για ενάμισ
ο κιλό λάδι.....Τότε όμως..η Χώρα είχε βγεί μέσα από πολέμους....έναν παγκόσμιο και έναν (δυστυχώς) εμφύλιο...Υπήρχε δικαιολογία για την κατάντια της...Παρ'όλα αυτά με την εργατικότητα του πληθυσμού της...με τον τίμιο ιδρώτα της ορθοπόδησε...Και μέσα απ΄αυτόν τον αγώνα, κακουχίες, στερήσεις, ο Ελληνας με μία τιτάνεια προσπάθεια, άρχισε σιγά σιγά να σηκώνει το κεφάλι του...Ήρθαν καλύτερες μέρες και το βιωτικό επίπεδο βελτιωνόταν...αργά αλλά σταθερά...Ψηλά το κεφάλι Έλληνες...έχουμε μάθει στα δύσκολα...Μπόρα δυνατή είναι...εξουθενωτική και μακάβρια...Αλλά με τη δύναμη της θέλησης θα την ξεπεράσουμε...Όσο γι αυτούς που μας οδήγησαν εδώ...σύντομα θα λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους...και στον Λαό και στην Ιστορία.....
Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012
Γενέθλια ημέρα Περαίας. Μνήμες-αποχές-αντιθέσεις! (βίντεο)
Του Γιώργου Νικολαΐδη (gnborn2shoot)
Μια γενέθλια ημέρα
που τελικά (καλώς) ήταν τετραήμερο ποικίλων εκδηλώσεων.
Μια εξαίρεση στον
καθιερωμένο ετήσιο εορτασμό, σε χρονική διάρκεια και πλήθος εκδηλώσεων.
Και αξίζει το
«εύγε» στους φορείς που συνεργάστηκαν με τον Δήμο Θερμαϊκού.
Δύο όμως σημεία
συζητήθηκαν μεταξύ των δημοτών.
Το ένα αφορούσε την
κραυγαλέα απουσία πολλών πρώην και νυν δημάρχων, αντιδημάρχων,
δημοτικών συμβούλων, αρχηγών παρατάξεων κ.λπ. που έβγαζε μάτι! Αποχή με
σκοπό να καταδειχθεί η δεινή οικονομική κατάσταση του Δήμου; Δεν είναι ο
ενδεδειγμένος τρόπος. Η παρουσία τους δεν «στοιχίζει» τίποτα και δεν συνιστά
μοχλό πίεσης.
Προ διετίας (και ας
μου επιτραπεί να θυμίσω πως αυτό έγινε με δική μου παρότρυνση), είδαμε, εν όψει
των επερχόμενων εκλογών, να εναγκαλίζονται μεταξύ τους οι τότε δήμαρχοι
Περαίας, Μηχανιώνας και Επανομής και, μεταξύ φιλοφρονήσεων, ρετσίνας και άλλων
αβροτήτων, να αναφέρονται στο «μέλλον του τόπου»!
Ξαφνικά διεπίστωσαν
οι κύριοι λοιπόν, ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ πια «μέλλον του τόπου»;
Η σημερινή «μαζική»
αποχή τους και η εν γένει κοινωνική τους συμπεριφορά δημιουργεί στους δημότες
τη βάσιμη υποψία πως σε ένα χρόνο από τώρα, θα «ξαναθυμηθούν». Θα παρίστανται
σε παρόμοιες εκδηλώσεις, επιμελούμενοι το ίματζ τους για λόγους και πάλι προεκλογικούς!
Πάμε και στο τρίτο
σημείο.
Αναρωτιόμαστε μήπως
τα τούρκικα σήριαλ με ό,τι αυτά
απεικονίζουν (γλώσσα, συνήθειες, συμπεριφορές, ήθη κλπ) αρχίζουν και «κυλούν»
για τα καλά πια στο αίμα των Ελλήνων.
Στο όνομα της
όποιας (επιβεβλημένης) αδελφοποίησης των λαών, συγχέουμε, άραγε, το νόημα
ιστορικών γεγονότων μειώνοντας τη σημασία τους;
Η επιλογή των
διοργανωτών να καλέσουν τουρκάλα αοιδό
προς τέρψιν των δημοτών, την τελευταία βραδιά των εκδηλώσεων μνήμης(!), δεν
ήταν ό,τι καλύτερο και σοφότερο.
Το αποκλειστικά τούρκικο ρεπερτόριο ΔΕΝ
«γεφύρωσε» τα τραγικά ιστορικά γεγονότα με την εφήμερη «διασκέδαση» που
προσφέρθηκε στους δημότες.
Καλούνται να
κοντρολάρουν την ιστορική τους γνώση οι κ.κ. διοργανωτές, σεβόμενοι την
ιστορική μνήμη.
Μπορεί οι Τούρκοι
να προσέδωσαν τον τίτλο του «μεγαλοπρεπούς» στον Σουλεϊμάν, δεν θα έβλαπτε όμως
για μας να είναι απλώς ο…Σουλεϊμάν!
Ρίξτε μια σύντομη
ματιά στις εκδηλώσεις, βλέποντας το βίντεο πατώντας ΕΔΩ
Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012
Πόσο τολμηροί μπορούμε να γίνουμε;
Οι περικοπές στα έσοδα των δήμων που αποφασίστηκαν από την «κυβερνητική τρόικα» οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε οικονομική κατάρρευση, σε στάση πληρωμών των εργαζομένων και αναστολή των υπηρεσιών. Σε υπερχρεωμένους δήμους, όπως ο δικός μας η χρεωκοπία είναι ήδη προ των πυλών.
Υπάρχει λύση;
Η κατάσταση πρέπει και μπορεί να αντιστραφεί αν οι δημότες, δια μέσου των δημοτικών αρχών, πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Πρέπει να σταματήσει η κρατική παρέμβαση στους δήμους. Η δημοτική αρχή θα πρέπει να είναι ο πραγματικός ρυθμιστής του κάθε τόπου. Το κράτος θα πρέπει να αποδίδει στους δήμους το δίκαιο ποσοστό των φόρων που εισπράττουν από τους πολίτες και από εκεί και πέρα οι δήμοι θα πρέπει να έχουν την ελευθερία να κινηθούν ως ΝΠΙΔ ή ως ΑΕ και όχι ως ΝΠΔΔ που λειτουργούν ως σήμερα. Οι δημοτικές αρχές δικαιούνται και πρέπει να έχουν την δυνατότητα να πάνε το τόπο τους τόσο ψηλά, όσο τους επιτρέπουν τα όνειρα και οι φιλοδοξίες των κατοίκων τους. Οι δήμαρχοι μεμονωμένα ή συλλογικά, αλλά πάντα οργανωμένα να έρθουν σε ρήξη με την κρατική αδιαφορία και ολιγωρία και να απαγκιστρωθούν από τον κρατισμό στην λειτουργία των Δήμων.
Η απεξάρτηση της τοπικής αυτοδιοίκησης από το κράτος και η πολιτική ενδυνάμωση των τοπικών δημοτικών αρχών είναι η μόνη λύση για την άμεση ανάδειξη των δήμων σε πόλους ανάπτυξης κάτι που θα βοηθήσει και την χώρα μας να βγει από την οικονομική κρίση. Ο Καλλικράτης υποτίθετο ότι θα έδινε αυτήν την διάσταση στους Δήμους. Οι δομές της Πολεοδομίας, των Λιμενικών ταμείων, της Υγείας, κλπ θα περνούσαν στα χέρια του των δήμων, γιατί ο κάθε δήμος γνωρίζει τις δυνατότητές του και τις αδυναμίες του, κάτι δεν μπορεί να το γνωρίζει το Αθηνοκεντρικό κράτος. Οι περιουσίες της Κτηματικής Υπηρεσίας, του ΕΟΤ και άλλων κρατικών φορέων να περάσουν άμεσα στην περιουσία και την διαχείριση των Δήμων. Ο τρόπος που λειτουργεί σήμερα το κράτος αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη, εντείνει την διαπλοκή και την γραφειοκρατία και συντηρεί το τέλμα της οικονομικής στασιμότητας. Η αδυναμία του κρατικού μηχανισμού, που χαρακτηρίζεται από ελλιπή σχεδιασμό των νόμων, την ανυπαρξία οργάνωσης, διεύθυνσης και ελέγχου και τέλος την αποσπασματική – κατά το δοκούν - εφαρμογή των νόμων, οδήγησε στο κολοβό «Καλλικράτη» με τα σημερινά προβλήματα. Έχει δημιουργηθεί ένα τεράστιο κενό μεταξύ του κράτους και της πραγματικής κατάστασης της κοινωνίας. Η δαιδαλώδης, ασαφής και γεμάτη εγκυκλίους – παραθυράκια νομοθεσία οδηγεί και συντηρεί το μπάχαλο στην χώρα μας.
Σήμερα οι δημότες δεν έχουν πλέον φιλοδοξίες και απαιτήσεις από τις δημοτικές αρχές, αφού αντιλαμβάνονται την δυσχερή οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Το μόνο που αποζητούν είναι η συνετή, λιτή και αποτελεσματική διαχείριση στις ανταποδοτικές υπηρεσίες. Δεν θέλουν όμως την μιζέρια. Δεν θέλουν τους δημάρχους διαχειριστές της φτωχής επιδότησης και επαίτες - προσκυνητές του κυβερνητικού κρατισμού. Σήμερα οι δημότες είναι διαθέσιμοι να βοηθήσουν εθελοντικά – κάτι που δεν το έκαναν παλαιότερα – και είναι έτοιμοι να αποδεχθούν κανόνες, αρκεί να αισθάνονται ότι υπάρχει μια διοίκηση που προσπαθεί πραγματικά να δώσει λύσεις και να λειτουργήσει με αίσθημα δικαίου σ’ αυτό το δυσμενές περιβάλλον. Θέλουν δημάρχους μπροστάρηδες που διεκδικούν το αυτονόητο από το κράτος, όχι με συνδικαλιστική συμπεριφορά, αλλά με επιχειρήματα, με δυναμισμό δίπλα στους δημότες. Δημάρχους που να θέτουν κανόνες, να πείθουν με σοβαρότητα και αποφασιστικότητα και βάζουν τάξη στο Δήμο τους. Δημάρχους που να αξιοποιούν το ανθρώπινο δυναμικό και να πετυχαίνουν στην διεκδίκηση των κονδυλίων από την Ευρώπη. Δημάρχους που να αξιοποιούν κάθε σπιθαμή της δημοτικής ακίνητης περιουσίας. Θέλουν δημάρχους αισιόδοξους, καινοτόμους, πρωτοπόρους δημιουργικούς και αποτελεσματικούς.
Η κάθε δημοτική αρχή έχει δυνατότητες να βελτιώσει το επίπεδο της ζωής των δημοτών με ελάχιστα έως καθόλου χρήματα και χωρίς να επιβάλλει νέους φόρους - τέλη. Πρέπει να συνειδητοποιήσει επιτέλους ότι η εποχή των δανεικών και επιδοτήσεων έχει τελειώσει και ότι η μόνη επιλογή της είναι η ανάπτυξη, ώστε να αυξήσει τα έσοδά του δήμου, για να παρέχει στους δημότες του περισσότερα και να ανεξαρτητοποιηθεί από τους δανειστές του.
Η δημοτική αρχή του Δήμου μας έχει την δυνατότητα να :
α) αξιοποιήσει την μεγάλη ακίνητη περιουσία που διαθέτει ο ίδιος ο Δήμος αλλά και των ακινήτων της Κτηματικής Υπηρεσίας και του ΕΟΤ. Η αξιοποίηση των ακινήτων θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, θα αυξήσει τα έσοδά του δήμου από τα ενοίκια και θα αυξηθεί η επισκεψιμότητα της περιοχής. Εκτός φυσικά από τη πολιτική βούληση χρειάζεται και ένα διοικητικο-οικονομο-νομικό πλαίσιο, που σε γενικές γραμμές υπάρχει στον δήμο μας, αλλά μπορεί να βελτιωθεί. Υπάρχουν επίσης και έτοιμες – ώριμες μελέτες για ορισμένα ακίνητα, όπως και κάποια πολύ προνομιακά ακίνητα για τα οποία ήδη έχει εκδηλωθεί επενδυτικό ενδιαφέρον. Άμεση προτεραιότητα λοιπόν της δημοτικής αρχής είναι η δημιουργία business plan γι’ αυτά. Η δημοτική αρχή πρέπει να κινηθεί αστραπιαία πριν οι δανειστές του κράτους μας «βάλουν χέρι» και στην δημοτική περιουσία.
β) να αξιοποιήσει το ανθρώπινο δυναμικό, αιρετούς και μη, υπαλλήλους και εθελοντές. Η δημοτική αρχή πρέπει επενδύσει στο ανθρώπινο δυναμικό, να δημιουργήσει μία ομάδα ατόμων με εξειδικευμένες γνώσεις. Ο δήμος πρέπει να ξεφύγει από την λογική του φιλανθρωπικού ιδρύματος και του φιλεύσπλαχνου - ευαίσθητου εργοδότη. Θα πρέπει να επιλέγει με αξιοκρατικά κριτήρια, σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς. Ο δήμαρχος θα πρέπει να συγκρουστεί με το σημερινό κατεστημένο και να μας απαλλάξει από τους βολεμένους που κατέχουν θέσεις κλειδιά στον Δήμο και δεν γνωρίζουν ότι ο υπολογιστής έχει πολλές δυνατότητες εκτός από την πασιέντζα. Θα πρέπει επίσης να στελεχωθεί από ικανούς ειδικούς συνεργάτες - συμβούλους. Τα άτομα αυτά θα πρέπει να συντονιστούν από την διοίκηση του Δήμου και κυρίως από τον Δήμαρχο, ώστε να δημιουργήσουν το πλαίσιο που θα γίνουν επενδύσεις.
γ) επιβάλει κανόνες και φροντίσει για την τήρησή τους. Οι Έλληνες έχουμε αποδείξει ότι όταν βρισκόμαστε σε μια χώρα που έχει κανόνες και αρχές, τότε πειθαρχούμε μια χαρά. Πρέπει η δημοτική αρχή να επαναπροσδιορίσει, με δημοκρατικές διαδικασίες, τους κανόνες στην καθημερινότητα των δημοτών. Πρέπει πρώτα να σεβαστούμε τους δημότες και μετά να επιβάλλουμε τον σεβασμό στους κανόνες και στις τοπικές αρχές σ’ όσους δεν σέβονται τους συνδημότες τους. Η δημοτική αστυνομία πρέπει να αναβαθμιστεί, ώστε να ασκήσει ένα σημαντικό ρόλο στην τήρηση της τάξης μέσα στην πόλη. Πρέπει να υπάρχει έλεγχος και να επιβάλλονται πρόστιμα για την παραβίαση των κανόνων. Η σοβαρότητα της διοίκησης και η επιμονή της για επιβολή της τάξης θα συμβάλουν στην διαμόρφωση της παιδείας στους δημότες και ταυτόχρονα θα φέρουν έσοδα στον Δήμο.
Το μέλλον του Δήμου μας θα είναι ζοφερό αν κάποιοι δεν μπορέσουν να ξεπεράσουν την απλή διαχειριστική τακτική τους. Η διοίκηση μας πρέπει να είναι σε θέση να προβλέπει το μέλλον, να διοικεί σωστά και να προσαρμόζεται στις συνθήκες που διαμορφώνονται κάθε φορά.
Κάνω έκκληση, για μια ακόμα φορά, στον δήμαρχο και την υπόλοιπη διοίκηση ότι πρέπει να κάνουμε την υπέρβαση και να αφοσιωθούμε στα θέματα της ανάπτυξης, να καλέσουμε την αντιπολίτευη να ξεπεράσουμε τις όποιες διαφορές μας χωρίζουν και να πολεμήσουμε από κοινού για την επιβίωση μας.
Έχει έρθει η ώρα για μεγάλες τομές, πρέπει να αλλάξουμε το στυλ διοίκησης. Η κοινωνία μας έχει ωριμάσει και έχει την διάθεση για αλλαγή.
Εμείς πόσο τολμηροί μπορούμε να γίνουμε;
Στεφανίδης Κυριάκος
Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου
Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ .....
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ (εντός παρενθέσεως το σχόλιό μου):
452 - Οι Ούννοι, με επικεφαλής τον Αττίλα, εισβάλλουν στην Ιταλία (σήμερα φαίνεται να έχουν φτάσει ήδη μέχρι την Ισπανία, που παραδίδεται οσονούπω στις αγορές...)
1932 - Κατατίθεται και ψηφίζεται στην ελληνική Βουλή το νομοσχέδιο περί κοινωνικών ασφαλίσεων κι έτσι μπαίνουν οι βάσεις για την ίδρυση του ΙΚΑ. (σήμερα, εκείνες οι βάσεις δεν υπάρχουν πια,... ελέω PSI)
1941 - Ενώ μαίνεται ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, οι Σύμμαχοι εισβάλλουν στη Συρία και το Λίβανο. (σήμερα δεν εισβάλλουν στη Συρία, αλλά αφήνουν το Συριακό λαό να ξεκληρίζεται ελεύθερα με τις ευλογίες τους...)
1949 - Το FBI εκδίδει λίστα κομμουνιστών, μεταξύ των οποίων και πολλοί καλλιτέχνες. (ο Κασιδιάρης δεν είναι προϊόν παρθενογέννεσης...)
1952 - Πόλεμος της Κορέας: Αναχωρούν για την Κορέα 400 Έλληνες στρατιώτες. (οι Σύμμαχοι να'ναι καλά! Η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, ο ΟΗΕ κλπ κλπ)
1993 - Σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη Γερμανία σκοτώνεται ο 28χρονος Κροάτης καλαθοσφαιριστής Ντράζεν Πέτροβις. (χωρίς σχόλιο. μόνο τιμή και μνήμη για έναν από τους καλύτερους αθλητές όλων των εποχών)
1994 - Στην Ιταλία, ο νεοφασίστας Τζιανφράνκο Φίνι δηλώνει ότι ο δικτάτορας Μουσολίνι δεν υπήρξε εγκληματίας, απλώς έκανε τραγικά σφάλματα. (σήμερα, τις ίδιες παπαριές ακούμε και στο Ελληνικό Κυνοβούλιο)
1995 - Η απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης να καταφύγει σε στρατιωτικά μέσα, αν η Ελλάδα ασκήσει το δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, προκαλεί την έντονη αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης. (μέχρι σήμερα αναζητείται εκείνη η αντίδραση...)
2000 - Η τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη δολοφονεί τον Βρετανό στρατιωτικό ακόλουθο Στίβεν Σόντερς στη λεωφόρο Κηφισίας. (σήμερα δεν χρειάζονται οι δολοφονίες. Τρομοκρατία γίνεται μέσω τηλεόρασης)
452 - Οι Ούννοι, με επικεφαλής τον Αττίλα, εισβάλλουν στην Ιταλία (σήμερα φαίνεται να έχουν φτάσει ήδη μέχρι την Ισπανία, που παραδίδεται οσονούπω στις αγορές...)
1932 - Κατατίθεται και ψηφίζεται στην ελληνική Βουλή το νομοσχέδιο περί κοινωνικών ασφαλίσεων κι έτσι μπαίνουν οι βάσεις για την ίδρυση του ΙΚΑ. (σήμερα, εκείνες οι βάσεις δεν υπάρχουν πια,... ελέω PSI)
1941 - Ενώ μαίνεται ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, οι Σύμμαχοι εισβάλλουν στη Συρία και το Λίβανο. (σήμερα δεν εισβάλλουν στη Συρία, αλλά αφήνουν το Συριακό λαό να ξεκληρίζεται ελεύθερα με τις ευλογίες τους...)
1949 - Το FBI εκδίδει λίστα κομμουνιστών, μεταξύ των οποίων και πολλοί καλλιτέχνες. (ο Κασιδιάρης δεν είναι προϊόν παρθενογέννεσης...)
1952 - Πόλεμος της Κορέας: Αναχωρούν για την Κορέα 400 Έλληνες στρατιώτες. (οι Σύμμαχοι να'ναι καλά! Η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, ο ΟΗΕ κλπ κλπ)
1993 - Σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη Γερμανία σκοτώνεται ο 28χρονος Κροάτης καλαθοσφαιριστής Ντράζεν Πέτροβις. (χωρίς σχόλιο. μόνο τιμή και μνήμη για έναν από τους καλύτερους αθλητές όλων των εποχών)
1994 - Στην Ιταλία, ο νεοφασίστας Τζιανφράνκο Φίνι δηλώνει ότι ο δικτάτορας Μουσολίνι δεν υπήρξε εγκληματίας, απλώς έκανε τραγικά σφάλματα. (σήμερα, τις ίδιες παπαριές ακούμε και στο Ελληνικό Κυνοβούλιο)
1995 - Η απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης να καταφύγει σε στρατιωτικά μέσα, αν η Ελλάδα ασκήσει το δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, προκαλεί την έντονη αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης. (μέχρι σήμερα αναζητείται εκείνη η αντίδραση...)
2000 - Η τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη δολοφονεί τον Βρετανό στρατιωτικό ακόλουθο Στίβεν Σόντερς στη λεωφόρο Κηφισίας. (σήμερα δεν χρειάζονται οι δολοφονίες. Τρομοκρατία γίνεται μέσω τηλεόρασης)
Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012
ΧΑΡΑΤΣΙΑ
Μάριος Μαρινάκος
Περιμένετε λίγο παίδες. Δεν γίνετε να θέλετε να προβλέψουμε τους νόμους. Περιμένετε να δούμε τι θα θεσμοθετήσουν και τι θα μπορέσουμε να κάνουμε. Μην απογοητεύεστε. :)
Άλλωστε και για το ΕΕΤΗΔΕ όλες οι νομικές βάσεις προέκυψαν όχι από τον Νόμο αλλά από την εκτελεστή Υπουργική Απόφαση. Περιμένουμε λοιπόν. Μέχρι τότε όλα τα υπόλοιπα είναι απλές διακινδυνεύσεις χωρίς κανμιά ουσία...
Άλλωστε και για το ΕΕΤΗΔΕ όλες οι νομικές βάσεις προέκυψαν όχι από τον Νόμο αλλά από την εκτελεστή Υπουργική Απόφαση. Περιμένουμε λοιπόν. Μέχρι τότε όλα τα υπόλοιπα είναι απλές διακινδυνεύσεις χωρίς κανμιά ουσία...
Η ΔΕΗ επιδιώκει να της αναγνωριστεί ή εν πάση περιπτώσει να θεμελιώσει de facto το λειτουργικό δικαίωμα άσκησης διακριτικής ευχέρ...ειας, κατά την διάθεση του ποσού.
Ωστόσο, τέτοια διακριτική ευχέρεια δεν διατίθεται στην Επιχείρηση ούτε από το νόμο, ούτε από την Υπουργική Απόφαση, ούτε από την μεταξύ τελικού καταναλωτή και ΔΕΗ συμβατική σχέση (από τη σύμβαση προσχωρήσεως).
Εξάλλου, δεν νοείται υπέρβαση των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας, η οποία συνιστά κατ' ουσία παράβαση νόμου, σε ιδιωτική διαφορά. Και τούτο διότι, η ΔΕΗ, προβαίνοντας σε προνομιακή εξόφληση του ΕΕΤΗΔΕ και καθιστώντας την δική της απαίτηση (από την αξία της κατανάλωσης ρεύματος) έναντι του τελικού καταναλωτή ληξιπρόθεσμη και απαιτητή ιδρύει ιδιωτική διαφορά μεταξύ τελικού καταναλωτή και ΔΕΗ.
Περαιτέρω, η ΔΕΗ δεν είναι διοικητικό όργανο. Είμαστε αναγκασμένοι να δεχτούμε, βέβαια, ότι η ΔΕΗ λειτουργεί στο πλαίσιο παρακεχωρημένης διοικητικής αρμοδιότητας, ως εισπράκτορας απαιτήσεων του Ελληνικού Δημοσίου, πράγμα που (κακώς) κρίθηκε συνταγματικό από το ΣτΕ, αλλά ομοίως αυτό δεν την καθιστά ούτε οιονεί διοικητικό όργανο.
Ωστόσο, τέτοια διακριτική ευχέρεια δεν διατίθεται στην Επιχείρηση ούτε από το νόμο, ούτε από την Υπουργική Απόφαση, ούτε από την μεταξύ τελικού καταναλωτή και ΔΕΗ συμβατική σχέση (από τη σύμβαση προσχωρήσεως).
Εξάλλου, δεν νοείται υπέρβαση των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας, η οποία συνιστά κατ' ουσία παράβαση νόμου, σε ιδιωτική διαφορά. Και τούτο διότι, η ΔΕΗ, προβαίνοντας σε προνομιακή εξόφληση του ΕΕΤΗΔΕ και καθιστώντας την δική της απαίτηση (από την αξία της κατανάλωσης ρεύματος) έναντι του τελικού καταναλωτή ληξιπρόθεσμη και απαιτητή ιδρύει ιδιωτική διαφορά μεταξύ τελικού καταναλωτή και ΔΕΗ.
Περαιτέρω, η ΔΕΗ δεν είναι διοικητικό όργανο. Είμαστε αναγκασμένοι να δεχτούμε, βέβαια, ότι η ΔΕΗ λειτουργεί στο πλαίσιο παρακεχωρημένης διοικητικής αρμοδιότητας, ως εισπράκτορας απαιτήσεων του Ελληνικού Δημοσίου, πράγμα που (κακώς) κρίθηκε συνταγματικό από το ΣτΕ, αλλά ομοίως αυτό δεν την καθιστά ούτε οιονεί διοικητικό όργανο.
Προς την κατεύθυνση αυτή συνάδει και η τελευταία εγκύκλιος του ΥπΟικ, σύμφωνα με την οποία η αντίστοιχη απαίτηση του Ελληνικού Δημοσίου από το ΕΕΤΗΔΕ, περνά στην αρμοδιότητα των κατά τόπους Εφοριών και θα ακολουθήσει τη διαδικασία της είσπρ...αξης απαιτήσεων και εκτέλεσης, που προβλέπονται από τον ΚΕΔΕ.
Συνεπώς, το ΕΕΤΗΔΕ, ο καταλογισμός και η είσπραξή του (έστω και με τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτελέσεως) αποκτούν καθαρά διοικητικά χαρακτηριστικά (ατομική ειδοποίηση και βεβαίωση του φόρου από τον αρμόδιο Έφορο) και αφίστανται πλήρως της όποιας ιδιωτικής διαφοράς μεταξύ ΔΕΗ και τελικού καταναλωτή.
Ελλείψει των στοιχείων που θα μπορούσαν να άγουν, λοιπόν, την υπόθεση ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων (ιδιωτική διαφορά, ανυπαρξία διοικητικού οργάνου, διοικητική διαδικασία καταλογισμού και είπραξης του ΕΕΤΗΔΕ), θεωρώ ότι η υπόθεση είναι, μάλλον, αστικής φύσεως (ενδεχομένως και ποινικής).
Το αντίστοιχο της υπέρβασης των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας, στον τομέα του ιδιωτικού δικαίου θα μπορούσαμε να πούμε, ότι είναι η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος.
Πράγματι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτή η ένσταση είναι απολύτως βάσιμη και ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα. Ωστόσο, απαιτείται να την θεμελιώσουμε, ώστε να είναι επαρκής.
Από τη σύμβαση προσχωρήσεως, από το Ν 2254 "περί προστασίας των καταναλωτών" (που απαγορεύει επιθετικές εμπορικές πρακτικές που αιφνιδιάζουν τον καταναλωτή) και από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο (σχετικές Οδηγίες) η ΔΕΗ είναι πάροχος καθολικής υπηρεσίας.
Η υπηρεσία την οποία παρέχει (ηλεκτροδότηση) είναι διάφορη και ανεξάρτητη από την φοροδοτική ικανότητα του πολίτη.
Συνεπώς, η κύρια απαίτηση την οποία διατηρεί η ΔΕΗ εδράζεται στην αξία της καταναλώσεως ρεύματος, σύμφωνα με την σύμβαση προσχωρήσεως (ΑΚ 361).
Κάθε άλλη απαίτηση (η οποία ενδέχεται να ενσωματώνεται και να συνεισπράττεται με τον λογαριασμό της) έχει τον χαρακτήρα παρεπόμενης απαίτησης-ενοχής.
Έτσι, από το προαναφερθέν θεσμικό πλαίσιο σε συνδυαμό με 200ΑΚ, η ΔΕΗ, όχι μόνο δεν απέκτησε ποτέ την εξουσία να επιλέγει τον σκοπό διαθέσεως και τον τελικό αποδέκτη των καταβολών των καταναλωτών αλλά περαιτέρω, η καταβολή από μέρους του καταναλωτή συνιστά καταβολή ελευθερώσεως και αποσβένει την ενοχή (ΑΚ 416). Αρκεί ο καταναλωτής να κατέβαλλε προσηκόντως την αξία του ρεύματος.
Δηλαδή, ακόμα κι αν η ΔΕΗ δεν γνώριζε τον λόγο και τον σκοπό της καταβολής, τότε με βάση την ερμηνεία των συμβάσεων σύμφωνα με την αρχή της καλής πίστης, θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι ο συμβεβλημένος με τη ΔΕΗ καταναλωτής, κατέβαλε έναντι της κυρίας απαιτήσεως, δηλαδή κατέβαλλε την αξία της καταναλώσεώς του και δεν κατέβαλε πρωτίστως προς τρίτους (όπου στους τρίτους συμπεριλαμβάνεται και το Ελληνικό Δημόσιο).
Ώστε, εν προκειμένω, η ΔΕΗ, με την αυθαίρετη καταβολή των χρημάτων του καταναλωτή στο Ελληνικό Δημόσιο, θα μπορούσε να θεωρηθεί, ότι υπέπεσε σε οικείο πταίσμα (ΑΚ 300), αφού άλλωστε, κατ' αρχήν, σύμφωνα με το ΑΚ 316, ο οφειλέτης δεν δικαιούται να προβεί σε μερική εκπλήρωση της ενοχής.
Εξάλλου, κατά το ΑΚ 372, όταν ο προσδιορισμός της παροχής ανατίθεται στην απόλυτη κρίση ενός από τους συμβαλλομένους, τότε η σύμβαση είναι άκυρη.
Ώστε, η απόπειρα της ΔΕΗ να μεταβάλλει μονομερώς τους όρους της συμβάσεως προσχωρήσεως και να προτάξει την εισπραξη απαιτήσεων του Ελληνικού Δημοσίου έναντι των πολιτών [οι οποίες (απαιτήσεις) δεν προτάσσονται ούτε καν από το ίδιο το κείμενο του Νόμου που θεσπίζει το ΕΕΤΗΔΕ αλλά ούτε και από το θεσμικό πλαίσιο της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας], συνιστά απαγορευμένη εμπορική πρακτική, που αιφνιδιάζει τον πολίτη, εκμεταλλεύεται καταχρηστικά τη δεσπόζουσα θέση της επιχείρησης στην Ελληνική αγορά (ιδίως μετά το κλείσιμο των 2 εναλλακτικών παρόχων) και τυγχάνει ελεγκτέα από τα Δικαστήρια και εν τέλει ακυρωτέα.
Συνεπώς, το ΕΕΤΗΔΕ, ο καταλογισμός και η είσπραξή του (έστω και με τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτελέσεως) αποκτούν καθαρά διοικητικά χαρακτηριστικά (ατομική ειδοποίηση και βεβαίωση του φόρου από τον αρμόδιο Έφορο) και αφίστανται πλήρως της όποιας ιδιωτικής διαφοράς μεταξύ ΔΕΗ και τελικού καταναλωτή.
Ελλείψει των στοιχείων που θα μπορούσαν να άγουν, λοιπόν, την υπόθεση ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων (ιδιωτική διαφορά, ανυπαρξία διοικητικού οργάνου, διοικητική διαδικασία καταλογισμού και είπραξης του ΕΕΤΗΔΕ), θεωρώ ότι η υπόθεση είναι, μάλλον, αστικής φύσεως (ενδεχομένως και ποινικής).
Το αντίστοιχο της υπέρβασης των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας, στον τομέα του ιδιωτικού δικαίου θα μπορούσαμε να πούμε, ότι είναι η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος.
Πράγματι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτή η ένσταση είναι απολύτως βάσιμη και ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα. Ωστόσο, απαιτείται να την θεμελιώσουμε, ώστε να είναι επαρκής.
Από τη σύμβαση προσχωρήσεως, από το Ν 2254 "περί προστασίας των καταναλωτών" (που απαγορεύει επιθετικές εμπορικές πρακτικές που αιφνιδιάζουν τον καταναλωτή) και από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο (σχετικές Οδηγίες) η ΔΕΗ είναι πάροχος καθολικής υπηρεσίας.
Η υπηρεσία την οποία παρέχει (ηλεκτροδότηση) είναι διάφορη και ανεξάρτητη από την φοροδοτική ικανότητα του πολίτη.
Συνεπώς, η κύρια απαίτηση την οποία διατηρεί η ΔΕΗ εδράζεται στην αξία της καταναλώσεως ρεύματος, σύμφωνα με την σύμβαση προσχωρήσεως (ΑΚ 361).
Κάθε άλλη απαίτηση (η οποία ενδέχεται να ενσωματώνεται και να συνεισπράττεται με τον λογαριασμό της) έχει τον χαρακτήρα παρεπόμενης απαίτησης-ενοχής.
Έτσι, από το προαναφερθέν θεσμικό πλαίσιο σε συνδυαμό με 200ΑΚ, η ΔΕΗ, όχι μόνο δεν απέκτησε ποτέ την εξουσία να επιλέγει τον σκοπό διαθέσεως και τον τελικό αποδέκτη των καταβολών των καταναλωτών αλλά περαιτέρω, η καταβολή από μέρους του καταναλωτή συνιστά καταβολή ελευθερώσεως και αποσβένει την ενοχή (ΑΚ 416). Αρκεί ο καταναλωτής να κατέβαλλε προσηκόντως την αξία του ρεύματος.
Δηλαδή, ακόμα κι αν η ΔΕΗ δεν γνώριζε τον λόγο και τον σκοπό της καταβολής, τότε με βάση την ερμηνεία των συμβάσεων σύμφωνα με την αρχή της καλής πίστης, θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι ο συμβεβλημένος με τη ΔΕΗ καταναλωτής, κατέβαλε έναντι της κυρίας απαιτήσεως, δηλαδή κατέβαλλε την αξία της καταναλώσεώς του και δεν κατέβαλε πρωτίστως προς τρίτους (όπου στους τρίτους συμπεριλαμβάνεται και το Ελληνικό Δημόσιο).
Ώστε, εν προκειμένω, η ΔΕΗ, με την αυθαίρετη καταβολή των χρημάτων του καταναλωτή στο Ελληνικό Δημόσιο, θα μπορούσε να θεωρηθεί, ότι υπέπεσε σε οικείο πταίσμα (ΑΚ 300), αφού άλλωστε, κατ' αρχήν, σύμφωνα με το ΑΚ 316, ο οφειλέτης δεν δικαιούται να προβεί σε μερική εκπλήρωση της ενοχής.
Εξάλλου, κατά το ΑΚ 372, όταν ο προσδιορισμός της παροχής ανατίθεται στην απόλυτη κρίση ενός από τους συμβαλλομένους, τότε η σύμβαση είναι άκυρη.
Ώστε, η απόπειρα της ΔΕΗ να μεταβάλλει μονομερώς τους όρους της συμβάσεως προσχωρήσεως και να προτάξει την εισπραξη απαιτήσεων του Ελληνικού Δημοσίου έναντι των πολιτών [οι οποίες (απαιτήσεις) δεν προτάσσονται ούτε καν από το ίδιο το κείμενο του Νόμου που θεσπίζει το ΕΕΤΗΔΕ αλλά ούτε και από το θεσμικό πλαίσιο της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας], συνιστά απαγορευμένη εμπορική πρακτική, που αιφνιδιάζει τον πολίτη, εκμεταλλεύεται καταχρηστικά τη δεσπόζουσα θέση της επιχείρησης στην Ελληνική αγορά (ιδίως μετά το κλείσιμο των 2 εναλλακτικών παρόχων) και τυγχάνει ελεγκτέα από τα Δικαστήρια και εν τέλει ακυρωτέα.
Σε μια, μάλλον, πολύ ακραία συλλογιστική και με βάση αυτό το οικείο πταίσμα σε συνδυασμό με το ΑΚ 381, ίσως να μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ακόμα κι ότι η ΔΕΗ παραιτήθηκε εν τοις πράγμασι από την κύρια απαίτησή της χάριν του Ελληνικού Δημοσί...ου, αφού, αν και ο καταναλωτής της κατέβαλε προσηκόντως την παροχή του, αυτή (δηλ η ΔΕΗ) επέλεξε και διέθεσε το ποσό της καταβολής και συνεπώς, από δική της υπαιτιότητα, δεν εισέπραξε τα οφειλόμενα έναντι της αξίας καταναλώσεως του ρεύματος.
Μάλιστα, στη λογική αυτή, απαιτείται να διατηρηθεί η ηλεκτροδότηση, καθόσον, εν τέλει η καταβολή του οφειλέτη καταναλωτή κατέστη αδύνατη από πταίσμα του άλλου (δηλ. από πτάισμα της ίδιας της ΔΕΗ σύμφωνα με την ΑΚ 381).
Αυτή είναι η δική μου συλλογιστική και περιμένω από τους Δασκάλους της δικηγορίας να την κρίνουν, ως προς την όποια αξία της.
Ποινικό σκέλος στην όλη υπόθεση δεν μπορώ να διακρίνω, γι' αυτό και δεν αναφέρομαι σε αυτό.
Μάλιστα, στη λογική αυτή, απαιτείται να διατηρηθεί η ηλεκτροδότηση, καθόσον, εν τέλει η καταβολή του οφειλέτη καταναλωτή κατέστη αδύνατη από πταίσμα του άλλου (δηλ. από πτάισμα της ίδιας της ΔΕΗ σύμφωνα με την ΑΚ 381).
Αυτή είναι η δική μου συλλογιστική και περιμένω από τους Δασκάλους της δικηγορίας να την κρίνουν, ως προς την όποια αξία της.
Ποινικό σκέλος στην όλη υπόθεση δεν μπορώ να διακρίνω, γι' αυτό και δεν αναφέρομαι σε αυτό.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)