Εγκληματική αδιαφορία για τις συγκοινωνίες προς Περαία - Μηχανιώνα
Τριτοκοσμική κατάσταση επί δεκαετίες
Άρθρο του Νίκου Δημαρά
Δημοσιογράφου ΕΣΗΕΜ-Θ
Υποψ. Δημοτικού Συμβούλου Θερμαϊκού
Με τον συνδυασμό «Μπροστά Μαζί»
Ουδείς ασχολήθηκε με την πρόταση για δημιουργία προαστιακού σιδηροδρόμου, που θα έλυνε μακροπρόθεσμα τα προβλήματα, με επέκταση και προς Χαλκιδική. Στη συνάντηση, που είχαμε πρόσφατα εμείς του συνδυασμού «Μπροστά Μαζί» στο κοινοτικό κατάστημα Νέων Επιβατών με κατοίκους της περιοχής, διαπιστώσαμε για μια ακόμη φορά το μέγεθος του προβλήματος των συγκοινωνιών από και προς την Θεσσαλονίκη και της καθημερινής ταλαιπωρίας για χιλιάδες εργαζομένους.
«Ξυπνάμε στις 6.00, περιμένουμε το λεωφορείο του ΟΑΣΘ για να φτάσουμε στο ΙΚΕΑ. Ξαναπεριμένουμε το λεωφορείο με αριθμό 3 και ξαναξεκινάμε. Φτάνουμε σε μιάμιση ώρα στον Σιδηροδρομικό Σταθμό. Και από εκεί με άλλο καταλήγουμε στη δουλειά μας στις 8.00».
Μια συνήθης περιγραφή του πρωϊνού Μαραθωνίου για μια κυρία, που εργάζεται στο τέρμα της Μοναστηρίου και θέλει δύο ώρες για το «πήγαινε» και άλλες δύο για το «έλα». Τέσσερις ώρες δηλαδή για το «πηγαιν-έλα» στη δουλειά.
Τι να πεις;
Ένας άλλος από το Αγγελοχώρι μας έλεγε για την κατάσταση του δρόμου, ιδιαίτερα τις νυχτερινές ώρες, που ο ίδιος αναγκάζεται να κατεβαίνει με δικό του αυτοκίνητο στη Θεσσαλονίκη.
«Ειδικά όταν βρέχει οδηγώ και τρέμω», μας έλεγε. «Ο δρόμος, από τις στροφές της Αγίας Τριάδας μέχρι το LIDL της Περαίας, είναι σκέτη καρμανιόλα. Πίσσα - σκοτάδι και λακκούβες, που αν δεν τις προσέξεις, ιδίως όταν υπάρχουν νερά, κινδυνεύεις να βρεθείς στα χαντάκια. Και αν τύχει και κολλήσεις πίσω από κανένα φορτηγό, που επιστρέφει από την Ιχθυόσκαλα Μηχανιώνας, ε… τότε πρέπει να κάνεις Ιώβεια υπομονή».
Και όλα αυτά εν έτει 2010. Τι να απαντήσεις;
Δυστυχώς δεν έγινε διάνοιξη του κεντρικού οδικού άξονα, δεν υλοποιήθηκε ποτέ ένα σοβαρό πρόγραμμα θαλάσσιας συγκοινωνίας και δεν αναζητήθηκε μια διαφορετική λύση, όπως για παράδειγμα η δημιουργία προαστιακού σιδηροδρόμου.
Το είπε ένας άλλος κύριος, που μένει μεταξύ Νέων Επιβατών και Περαίας. «Γιατί δεν στρεφόμαστε προς την λύση του σιδηροδρόμου;»
Και μερικοί τον άκουγαν σαν να ερχόταν από το υπερπέραν…
Θυμήθηκα κι εγώ την όλη ιστορία, όταν πρωτοέγινε αναφορά σε λύση προαστιακού, ακόμη από τα τέλη της δεκαετίας του ΄90. Ήμουν από αυτούς, που μέσα από τη δουλειά μου υποστήριζα αυτή την ιδέα, διότι η πρόβλεψη αφορούσε τη δημιουργία γραμμής από το αεροδρόμιο «Μακεδονία» μέχρι τα Μουδανιά.
Φανταστείτε πόσο κόσμο θα εξυπηρετούσε μια τέτοια γραμμή: Περαία, Αγία Τριάδα, Αγγελοχώρι, Μηχανιώνα, Επανομή, Ηράκλεια, Καλλικράτεια, Ν. Σύλατα, Σωζόπολη, Παραλία Τρίγλιας, Ν Πλάγια, Φλογητά, Παραλία Διονυσίου, Μουδανιά.
Και φανταστείτε πόσο λιγότερα αυτοκίνητα θα κινούνταν κάθε μέρα προς τις περιοχές αυτές, ειδικά το καλοκαίρι.
Και τέλος φανταστείτε πόσο καλό θα κάναμε στο περιβάλλον, αφού οι γραμμές αυτές λειτουργούν με ηλεκτρικό ρεύμα.
Μα είναι ουτοπικό, όνειρο θερινής νυκτός, μας έλεγαν, όταν μιλούσαμε από τα ραδιόφωνα για προαστιακό στη Θεσσαλονίκη. Πριν λίγα χρόνια έκαναν μια γραμμή Θεσσαλονίκη - Λάρισα. Στην Αθήνα τον έφτιαξαν σε ένα - δύο χρόνια. Στην Αθήνα βέβαια έφτιαχναν μια γραμμή Μετρό κάθε εξάμηνο. Σύνταγμα - Αγ. Δημήτριος, Ομόνοια - Αιγάλεω, Σύνταγμα - Περιστέρι και πολλές άλλες. Ο κ. Γ. Σουφλιάς είχε βαρεθεί να εγκαινιάζει σταθμούς.
Εδώ κολλήσαμε στο Παπάφειο…
Έβλεπα πρόσφατα τον κ. Σπ. Βούγια να βολτάρει με σύγχρονο τραμ (τι τραμ δηλαδή, αυτό ήταν υπερπολυτελές βαγόνι) προς Καλαμάκι και Γλυφάδα.
Εδώ τίποτα. Και εντάξει, αν ο προαστιακός θέλει περισσότερα λεφτά, ας φτιάξουμε στην αρχή μια γραμμή, έστω και τραμ μέχρι την Αγία Τριάδα. Άντε κάνουμε και συμβιβασμούς. Πόσο θέλει; Ένα, δύο χρόνια; Ας ξεκινήσουμε, διότι η κατάσταση δεν πάει άλλο.
Δεν μας νοιάζει αν υπήρξε αδιαφορία στο παρελθόν, ούτε δίνουμε σημασία στο ότι κάποιοι παράγοντες της αυτοδιοίκησης επιμένουν να κυκλοφορούν με υπηρεσιακές «Μερσεντές» εν μέσω ασφυκτικής οικονομικής κρίσης.
Μας νοιάζει να κάνουμε την αρχή. Να ξεκινήσουμε μια ενημερωτική εκστρατεία, να υψώσουμε φωνή. Να ακουστούμε, να κάνουμε μια συνάντηση με τους Θεσσαλονικείς συναρμόδιους υφυπουργούς κ.κ. Βούγια και Μαγκριώτη. Και όχι τώρα, που είναι προεκλογική περίοδος, αλλά αμέσως μετά.
Ας κάνουμε την αρχή, έστω και αν αργήσει να γίνει το έργο. Κάποια στιγμή θα απολαύσουμε τα οφέλη του. Ποτέ δεν είναι αργά.
Άρθρο του Νίκου Δημαρά
Δημοσιογράφου ΕΣΗΕΜ-Θ
Υποψ. Δημοτικού Συμβούλου Θερμαϊκού
Με τον συνδυασμό «Μπροστά Μαζί»
Ουδείς ασχολήθηκε με την πρόταση για δημιουργία προαστιακού σιδηροδρόμου, που θα έλυνε μακροπρόθεσμα τα προβλήματα, με επέκταση και προς Χαλκιδική. Στη συνάντηση, που είχαμε πρόσφατα εμείς του συνδυασμού «Μπροστά Μαζί» στο κοινοτικό κατάστημα Νέων Επιβατών με κατοίκους της περιοχής, διαπιστώσαμε για μια ακόμη φορά το μέγεθος του προβλήματος των συγκοινωνιών από και προς την Θεσσαλονίκη και της καθημερινής ταλαιπωρίας για χιλιάδες εργαζομένους.
«Ξυπνάμε στις 6.00, περιμένουμε το λεωφορείο του ΟΑΣΘ για να φτάσουμε στο ΙΚΕΑ. Ξαναπεριμένουμε το λεωφορείο με αριθμό 3 και ξαναξεκινάμε. Φτάνουμε σε μιάμιση ώρα στον Σιδηροδρομικό Σταθμό. Και από εκεί με άλλο καταλήγουμε στη δουλειά μας στις 8.00».
Μια συνήθης περιγραφή του πρωϊνού Μαραθωνίου για μια κυρία, που εργάζεται στο τέρμα της Μοναστηρίου και θέλει δύο ώρες για το «πήγαινε» και άλλες δύο για το «έλα». Τέσσερις ώρες δηλαδή για το «πηγαιν-έλα» στη δουλειά.
Τι να πεις;
Ένας άλλος από το Αγγελοχώρι μας έλεγε για την κατάσταση του δρόμου, ιδιαίτερα τις νυχτερινές ώρες, που ο ίδιος αναγκάζεται να κατεβαίνει με δικό του αυτοκίνητο στη Θεσσαλονίκη.
«Ειδικά όταν βρέχει οδηγώ και τρέμω», μας έλεγε. «Ο δρόμος, από τις στροφές της Αγίας Τριάδας μέχρι το LIDL της Περαίας, είναι σκέτη καρμανιόλα. Πίσσα - σκοτάδι και λακκούβες, που αν δεν τις προσέξεις, ιδίως όταν υπάρχουν νερά, κινδυνεύεις να βρεθείς στα χαντάκια. Και αν τύχει και κολλήσεις πίσω από κανένα φορτηγό, που επιστρέφει από την Ιχθυόσκαλα Μηχανιώνας, ε… τότε πρέπει να κάνεις Ιώβεια υπομονή».
Και όλα αυτά εν έτει 2010. Τι να απαντήσεις;
Δυστυχώς δεν έγινε διάνοιξη του κεντρικού οδικού άξονα, δεν υλοποιήθηκε ποτέ ένα σοβαρό πρόγραμμα θαλάσσιας συγκοινωνίας και δεν αναζητήθηκε μια διαφορετική λύση, όπως για παράδειγμα η δημιουργία προαστιακού σιδηροδρόμου.
Το είπε ένας άλλος κύριος, που μένει μεταξύ Νέων Επιβατών και Περαίας. «Γιατί δεν στρεφόμαστε προς την λύση του σιδηροδρόμου;»
Και μερικοί τον άκουγαν σαν να ερχόταν από το υπερπέραν…
Θυμήθηκα κι εγώ την όλη ιστορία, όταν πρωτοέγινε αναφορά σε λύση προαστιακού, ακόμη από τα τέλη της δεκαετίας του ΄90. Ήμουν από αυτούς, που μέσα από τη δουλειά μου υποστήριζα αυτή την ιδέα, διότι η πρόβλεψη αφορούσε τη δημιουργία γραμμής από το αεροδρόμιο «Μακεδονία» μέχρι τα Μουδανιά.
Φανταστείτε πόσο κόσμο θα εξυπηρετούσε μια τέτοια γραμμή: Περαία, Αγία Τριάδα, Αγγελοχώρι, Μηχανιώνα, Επανομή, Ηράκλεια, Καλλικράτεια, Ν. Σύλατα, Σωζόπολη, Παραλία Τρίγλιας, Ν Πλάγια, Φλογητά, Παραλία Διονυσίου, Μουδανιά.
Και φανταστείτε πόσο λιγότερα αυτοκίνητα θα κινούνταν κάθε μέρα προς τις περιοχές αυτές, ειδικά το καλοκαίρι.
Και τέλος φανταστείτε πόσο καλό θα κάναμε στο περιβάλλον, αφού οι γραμμές αυτές λειτουργούν με ηλεκτρικό ρεύμα.
Μα είναι ουτοπικό, όνειρο θερινής νυκτός, μας έλεγαν, όταν μιλούσαμε από τα ραδιόφωνα για προαστιακό στη Θεσσαλονίκη. Πριν λίγα χρόνια έκαναν μια γραμμή Θεσσαλονίκη - Λάρισα. Στην Αθήνα τον έφτιαξαν σε ένα - δύο χρόνια. Στην Αθήνα βέβαια έφτιαχναν μια γραμμή Μετρό κάθε εξάμηνο. Σύνταγμα - Αγ. Δημήτριος, Ομόνοια - Αιγάλεω, Σύνταγμα - Περιστέρι και πολλές άλλες. Ο κ. Γ. Σουφλιάς είχε βαρεθεί να εγκαινιάζει σταθμούς.
Εδώ κολλήσαμε στο Παπάφειο…
Έβλεπα πρόσφατα τον κ. Σπ. Βούγια να βολτάρει με σύγχρονο τραμ (τι τραμ δηλαδή, αυτό ήταν υπερπολυτελές βαγόνι) προς Καλαμάκι και Γλυφάδα.
Εδώ τίποτα. Και εντάξει, αν ο προαστιακός θέλει περισσότερα λεφτά, ας φτιάξουμε στην αρχή μια γραμμή, έστω και τραμ μέχρι την Αγία Τριάδα. Άντε κάνουμε και συμβιβασμούς. Πόσο θέλει; Ένα, δύο χρόνια; Ας ξεκινήσουμε, διότι η κατάσταση δεν πάει άλλο.
Δεν μας νοιάζει αν υπήρξε αδιαφορία στο παρελθόν, ούτε δίνουμε σημασία στο ότι κάποιοι παράγοντες της αυτοδιοίκησης επιμένουν να κυκλοφορούν με υπηρεσιακές «Μερσεντές» εν μέσω ασφυκτικής οικονομικής κρίσης.
Μας νοιάζει να κάνουμε την αρχή. Να ξεκινήσουμε μια ενημερωτική εκστρατεία, να υψώσουμε φωνή. Να ακουστούμε, να κάνουμε μια συνάντηση με τους Θεσσαλονικείς συναρμόδιους υφυπουργούς κ.κ. Βούγια και Μαγκριώτη. Και όχι τώρα, που είναι προεκλογική περίοδος, αλλά αμέσως μετά.
Ας κάνουμε την αρχή, έστω και αν αργήσει να γίνει το έργο. Κάποια στιγμή θα απολαύσουμε τα οφέλη του. Ποτέ δεν είναι αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου